بررسی نقش سازه شخصیتی سخت رویی در تعدیل آثارسوء استرس بر عملکرد حافظه

هدف این تحقیق، تعیین اثرات عامل استرس­زا بر عملکرد حافظه با توجه به اثرات تعدیلی سازه شخصیتی سخت­رویی بوده است. طرح از نوع شبه آزمایشی با پس آزمون و گروه کنترل بوده است. نمونه های پژوهش شامل60 نفر از دانشجویان دختر و پسر مقطع کارشناسی دانشگاه تبریز بوده که از طریق غربالگری با مقیاس زمینه­یابی دیدگاه های شخصی انتخاب شدند؛ به طوری که 30 نفر حائز سخت­رویی بالا و 30 نفر دیگر نیز حائز سخت­رویی پایین بودند؛ هرکدام از این گروه ها به دو دسته آزمایشی و کنترل تقسیم شدند؛ به­طوری که با اعمال متغیر مستقل (استرس) و تعدیل­کننده (سخت­رویی) در نهایت 4 گروه ایجاد شد: آزمایشی با سخت­رویی بالا، آزمایشی با سخت­رویی پایین، کنترل با سخت­رویی بالا و کنترل با سخت­رویی پایین که این چهار گروه از لحاظ نمره کلی و نمرات مربوط به 7 خرده­مقیاس آزمون حافظه وکسلر با هم مقایسه شدند. برای تحلیل داده­ها از روش تحلیل واریانس چندمتغیره استفاده شد. تحلیل آماره­ها نشان داد که بین دو گروه آزمایشی با سخت­رویی بالا و آزمایشی با سخت­رویی پایین به لحاظ نمره کلی حافظه تفاوت معناداری وجود ندارد. همچنین بین گروه آزمایشی و کنترل با سخت­رویی بالا از نظر نمره کلی حافظه تفاوت معناداری وجود ندارد. بین گروه آزمایشی و کنترل با سخت­رویی پایین نیز از نظر نمره کلی حافظه تفاوت معناداری وجود ندارد اما در خرده­مقیاس های تکرار ارقام و جهت­یابی نمره هر چهارگروه مورد بررسی تفاوت معناداری با هم دارند.